HISTORY OF RADIO JOURNALISM IN INDIA

Ministry of Information and Broadcasting

Broadcasting began in India with a private radio service in Madras in 1924. In the same year, the British colonial government granted a license to a private company, the Indian Broadcasting Company, to open Radio stations in Bombay and Calcutta. The company went bankrupt in 1930 but the colonial government took over and started operating them as the Indian State Broadcasting Corporation. In 1936, the Corporation was renamed All India Radio (AIR) and placed under the Department of Communications. When India became independent in 1947, AIR was made a separate Department under the Ministry of Information and Broadcasting. National integration and the development of a "national consciousness" were among the early objectives of All India Radio. Broadcasting, was especially expected to contribute to the process of social modernization. television was introduced in 1959. The government had been reluctant to invest in television until then because it was felt that a poor country like India could not afford the medium. Television had to prove its role in the development process. Television broadcasts started from Delhi in September 1959 as part of All India Radio's services. Programs were broadcast twice a week for an hour a day on such topics as community health, citizens duties and rights, and traffic and road sense. In 1961 the broadcasts were expanded to include a school educational television project. In time, Indian films and programs consisting of compilation of musicals from Indian films joined as the first entertainment programs. A limited number of old U.S. and British shows were also telecast sporadically. In 1975, the government carried out the first test of the possibilities of satellite based television through the SITE program. SITE (Satellite Instructional Television Experiment) was designed to test whether satellite based television services could play a role in socio-economic development. television programs were beamed down for about 4 hours a day . The programs dealt mainly with in- and out-of-school education, agricultural issues, planning and national integration. the lessons learnt from SITE were used by the government in designing and utilizing its own domestic satellite service INSAT, launched in 1982. By 1976, the government constituted Doordarshan, the national television network. 1976 witnessed a significant event in the history of Indian television, the advent of advertising on Doordarshan. Commercialization of Doordarshan saw the development of soap operas, situation comedies, dramas, musical programs, quiz shows. 1991 saw International satellite television was introduced in India by CNN through its coverage of the Gulf War in 1991. Three months later Hong Kong based StarTV (now owned by Rupert Murdoch's News Corp.) started broadcasting five channels into India using the ASIASAT-1 satellite. Taking advantage of the growth of the satellite television audience, a number of Indian satellite based television services were launched between 1991 and 1994, prominent among them ZeeTV, the first Hindi satellite channel. 

WORK FROM HOME

WORK FROM HOME

DEPT OF MASS COMMUNICATION,

 SCHOOL OF SOCIAL SCIENCES

PAH SOLAPUR UNIVERSITY, SOLAPUR 2020

Date: 22/03/2020 to 29/03/2020

Name of the Teacher	Dr. Bhasake A.L.	Dr. Bhasake A.L.	Dr. Bhasake A.L.
Class	B.VOC	M.A.I	M.A.II
Topic Covered	Radio Journalism, Radio Format, Radio Documentary	Media Management, TV, Internet, Newspaper	Corporate Communication, Event Management
Media	PDF Notes, YouTube Lectures, WhatsApp Notes   Phone Call, Slide Share	Phone Call,PDF Notes, YouTube Lectures,Slide Share WhatsApp Notes, Blog	PDF Notes, WhatsApp Notes   Phone Call, YouTube Lectures, Slide Share, Blog
Student Benefited	26	28	23
How Many Students asked Queries	Parag Sonar,Viresh Sonar, Rohan, (03)	Sunil Bhange, Sushma Vadtile (04)	Tanji Yadav, Gauri Joag, Yogesh Dikshit,Vijaya Choragi, (01)

http://osou.ac.in/eresources/DJMC-06-BLOCK-03.pdf 

https://grrajeshkumar.com/unit-2-media-management-class-notes-ma-journalism-mass-communication/

https://www.docsity.com/en/subjects/media-management/https://www.researchgate.net/publication/312557618_Media_Management 

https://www.academia.edu/4068242/NOTES_ON_RADIO_TV_JOURNALISM_II

http://niilmuniversity.in/coursepack/media/RADIO_JOURNALISM_&_PRODUCTION.pdf

https://www.slideshare.net/AbdulJawadChaudhry/chapter-1-introduction-to-media-manageme

Dr. Bhasake A.L.

writing Book

“POSITIVE EFFECTS OF MASS MEDIA AND TECHNOLOGY ON THE UPBRINGING CHILDRENS IN SOLAPUR CITY”

It is observed that children learning in modern schools are getting facilities such as Tabs, ICT tools to improve their knowledge. But, the children’s of traditional schools are far away from it. This reality is creating a knowledge gap between them. This project will try to bridge this knowledge gap by developing affordable ICT tools of children’s learning in traditional schools. This can be resulted in increasing the knowledge level of these children’s.

                        Importance of this research is that it will use digital mass media and technology for the children’s learning in traditional schools in solapur City. This project will prove that how digital technology is useful to bridging the knowledge gap

                     The result of this research will enable children’s belonging to traditional schools to compete with children’s of modern schools. These techniques will helpful to all children’s learning in traditional schools in Maharashtra. It is necessary to adapt ICT tools for the learning of children’s by government of Maharashtra. Government to know the result of promoting the mass communication and technology in the city and especially on the children who are the future of the nation.

To Bridging the knowledge gap between the traditional school children’s and modern school children’s

To demonstrate that media technology has positive on bringing up of children in this computer age

To Design and develop ICT tools ( E- content, Channel, Apps) for effective teaching learning process

To Explain that media technology is disseminating parenting information to support upbringing of children in a city

To use digital mass media and technology for local to global exploration of school children’s 

Dr Bhasake Ambadas Academic Achievement

I have completed PhD in Mass Communication from PAH Solapur University, solapur in 2018, under the Guidance of Dr R B Chincholkar and the title of my research is “The Role of Professional Public Relations Organizations in the New Millennium”.

I have completed M. A. Mass communication from Solapur University, Solapur in 2011. I am the first student of Mass Communication department, who qualified the SET Exam in 2011.

I achieved the state level first prize in the Research Paper Presentation competition organized by KTHM College, Nashik. I got certificate of Excellence for Swachh Bharat Short Film Festival Competition by Ministry of Information and Broadcasting, Government of India.

My academic qualification is M.A. B.Ed M.Phil in English M.A. SET. PhD in Mass Communication. I have 13 Years Teaching Experience. UG- 6 year PG - 7

I did various works of University like External/Internal Senior Supervisor, Youth festival Team Manager, Worked as Educational Tour Coordinator and BOS Member and Refresher course co coordinator, coordinator Natya Prashikshan Shibir Government of Maharashtra, Mumbai etc.  

In research area I have attended 66 conferences/seminars and workshops. 20 Research Papers are presented in various Conferences. My 10 Research papers are published in National and International seminar which has ISSN and ISBN.  I am working as Assistant Professor in the Dept. of Mass Communication, PAH Solapur University, solapur. 

संशोधनाच्या आवडीमुळे जनसंपर्काच्या विषयात केली पीएचडी

एम ए मास कमुनिकेशन करीत असतानाच वर्गाच्या पहिल्या दिवशी परिचय करून देतानाच संशोधन करणार असे सांगितले होते. मास कमुनिकेशन करण्याआधीपासून मी शरदचंद्र पवार महाविद्यालय सोलापूर येथे इंग्रजीचा प्राध्यापक म्हणून काम करीत होतो. इंग्रजी विषयातून सेट नेट उत्तीर्ण होण्यासाठी प्रयत्नही करीत होतो. पण  तिसर्‍या पेपरला अपेक्षित मार्क मिळत नव्हते प्रत्येक वेळी दोन व तीन मार्कांनी  निकालात नाव व रोल नंबर येत नव्हते. इंग्रजी वाचनाची आवड असल्याने व इंग्रजी विषय शिकवत असल्यामुळे मला इंग्रजी आशय आणि संभाषणात गोडी रुची होती. त्यामुळेच मी एम ए मास कमुनिकेशन करण्याचे ठरवले. सकाळी साडे सात ते साडे अकरा पर्यंत च्या वेळी इंग्रजी विषय अध्यापन करीत आणि बारा ते सहा या वेळेत विद्यापीठात मास कम्युनिकेशन चा विद्यार्थी म्हणून ज्ञान ग्रहण करीत. त्या दरम्यान शिक्षक आणि विद्यार्थी ही दोन्ही भूमिका माझ्या संशोधन वृत्तीमुळेच शक्य झाले. आणि त्यामुळेच माझ्या ज्ञानाच्या कक्षा रुंदावल्या. सामाजिक शास्त्र संकुलात शिक्षण घेत असतानाच माझे शिक्षक प्राध्यापक डॉ. आर बी चिंचोलकर यांनी माझी संशोधन वृत्ती ओळखली. माझे इंग्रजी आणि मला ओळखणारे अनेक शिक्षक चिंचोलकर सरांना माहीत होते. त्या कारणामुळे सरांनी मला जनसंपर्क या विषयात संशोधन कर असे मार्गदर्शन केले. त्यांच्या त्या विश्वासामुळे माझ्या संशोधनाचा विषय हा भारतातील व्यवसायिक जनसंपर्क करणाऱ्या संस्थेचा अभ्यास सुरू केला. डॉ. आर बी चिंचोलकर सरांमुळेच माझे संशोधन पूर्ण झाले. त्यांच्या मार्गदर्शनामुळे मला 17 राज्यातून माझ्या संशोधनाचा डेटा मिळवता आला. तसेच आंतरराष्ट्रीय जनसंपर्काची मुलाखत घेतली, त्यांना प्रत्यक्ष भेटण्याची संधी प्राप्त झाली. भारतातील व्यावसायिक जनसंपर्काची संस्था कोणकोणत्या आहेत, ते काय काम करतात, त्यांचे उपक्रम कोणते हे फारसे सरकारी किंवा निमसरकारी क्षेत्रात काम करणाऱ्यांना माहीत नव्हते. टीचर कॅटेगिरीतुन मी अविष्कार महोत्सवांमध्ये दुसरा क्रमांक मिळवला होता. आणि त्यावेळी मला पर्यवेक्षकांनी सांगितले होते की तुमचा विषय चांगला आहे. संशोधन साहित्य कमी असले तरी त्यामध्ये संशोधन करता येईल असे सांगितले. त्या प्रेरणेनेच मी अनेक आंतरराष्ट्रीय-राष्ट्रीय जनसंपर्क वरील पुस्तके ग्रंथ शोधनिबंध मिळवले अभ्यासले. त्यासाठी मी पुणे, कोल्हापूर, मुंबई, हैदराबाद, बंगलोर, दिल्ली, कर्नाटक, येथील ग्रंथालयांना भेटी दिल्या आणि त्या संदर्भाचा मी अभ्यास केला. संशोधन करीत असताना संशोधन थांबवावं असं माझ्या व्यक्तिगत कारणामुळे वाटलं होतं. परंतु डॉ. माया पाटील मॅडम डॉ. गौतम कांबळे सर डॉ प्रभाकर कोळेकर सर डॉ प्रकाश वानखडे सर आणि डॉभानूमते सर यांच्या मार्गदर्शनामुळे, सल्ल्यामुळे मी पुन्हा काम सुरू केलं. खरेतर, एकदा माझा मोबाईल म्हणजे माझा लॅपटॉप चोरीला गेला आणि संपूर्ण माहिती चोरीला गेली. त्यामुळे मी खूप अस्वस्थ झालो होतो. पण डॉ आर बी चिंचोलकर सरांच्या मुळे मी पुन्हा सर्व माहिती नव्याने मिळवली . काही माहिती तज्ञांच्या मदतीने पुन्हा आहे तशी माहिती मिळवली. डॉ प्रभाकर कोळेकर यांच्या सततच्या पाठपुराव्यामुळे माझे संशोधन लवकर पूर्ण झाले. संशोधन क्षेत्रातील मार्गदर्शक मित्र डॉ गजधाने डॉ गाढवे डॉ पवार डॉ इनामदार डॉ होटकर डॉ राऊतराव डॉ चंदनशिवे मॅडम इत्यादी.  सोलापूर जिल्ह्यातील सर्व महाविद्यालयातील प्राध्यापक वर्ग यांच्या प्रेरणेने मी माझे संशोधन पूर्ण केले. शरदचंद्र पवार महाविद्यालय, वालचंद महाविद्यालय, एल बी पी महाविद्यालय ,सोलापूर, सर्व सहकारी मित्र सामाजिक शास्त्र संकुलातील प्राध्यापक माझे कुटुंब या सर्वांचे मला सहकार्य आणि प्रेरणा मिळाली. संशोधनासाठी महाराष्ट्र, कर्नाटक, दिल्ली, उत्तर प्रदेश, मध्य प्रदेश, आंध्र प्रदेश ,गुजरात, तमिळनाडू, राजस्थान, बंगाल, झारखंड, हिमाचल प्रदेश, आसाम, मिझोराम, पंजाब, ओडिसा, गोवा अशा 17 राज्यातून मला माहिती गोळा करावी लागली. तसेच, काही राज्यांना प्रत्यक्ष भेटी द्यावे लागले. पी आर एस आय आणि पी आर सी आय या संस्थेचे अध्यक्ष डॉ जयराम डॉ पाठक सर्व सभासद यांची खूप मदत झाली. त्यांच्या सर्व शाखांचे ही मला मदत मिळाली.  डॉ आर बी चिंचोलकर सरांनी मुलाखतीसाठी पीपीटी करून  प्रात्यक्षिक घेतले.  त्यामुळे तोंडी परीक्षा चांगली दिली. त्यावेळी कोल्हापूरच्या डॉ निशा पवार या बहिस्त पर्यवेक्षक म्हणून होत्या.  तर डॉ महेंद्र कदम हे तोंडी परीक्षा चे चेअरमन होते. त्यांनी उल्लेख केला की सर्व परीक्षकांनी माझ्या प्रबंधाला अधिक गुण दिले आहेत .ही बाब अतिशय महत्त्वाची आहे, तेव्हा मला माझ्या संशोधनाचे काम समाधानकारक वाटले. माझ्या नावासमोर डॉक्टर लागणार याचा माझ्या वडिलांना खूप आनंद होता. पण, दुर्दैवाने माझ्या तोंडी परीक्षेला माझे वडील नव्हते कारण अचानक त्यांना हार्ट अटॅक आला आणि ते निधन पावले. मला त्यादिवशी माझ्या वडिलांची खूप आठवण झाली. माझ्या वडिलांच्या प्रयत्नांमुळेच मी शिकलो आणि पीएचडी ही पूर्ण केलं. सध्या मी त्यांच्यावरच एक पुस्तक लिहीत आहे. आप्पा आणि आम्ही असं पुस्तकाचं नाव आहे.  आमच्या घराण्यात  मी पहिला आहे ज्याच्या नावासमोर डॉक्टर आहे. माझ संशोधन हे भारतातील जनसंपर्क विषयी आहे. संशोधकांना त्याचा नक्कीच फायदा होईल.  तसेच भारताबाहेरील जनसंपरकातील नवे प्रवाह त्यातील बदल यावर संशोधन करण्यास संशोधकांना संधी आहे. माझ्या मते संशोधन हे आपल्याला सामाजिक दर्जा सुधारण्याचे काम करते. संशोधनातून सामाजिक दर्जा सुधराला पाहिजे. कृतीची माहिती देणे हा संशोधनाचा हेतू आहे.  संशोधनातून स्वतःचा आणि राष्ट्चा विकास होतो हे खरे आहे. त्यासाठी प्रत्येक विध्यार्थी, विध्यार्थीनी यांनी संशोधन करावेच.  

डॉ अंबादास लक्ष्मण भासके 9822883978